Przejdź do treści

Charakterystyka schizotypowego zaburzenia osobowości

Schizotypowe zaburzenia osobowości (StZO) nie ma zbyt długiej historii. Pojęcie to pojawiło się dopiero w 1956 roku i zostało użyte przez Rado. Termin „schizotypowe” oznacza niepsychotyczny, fenotypowy wariant schizofrenicznego genomu. W duńskich badaniach termin ten został użyty dla określenia syndromu „schizofrenia borderline”, czyli kategorii diagnostycznej odnoszącej się do nieznacznych zaburzeń schizopodobnych, które występują u krewnych probanta, znaczy pierwszej osoby z rodziny, u której stwierdzono występowanie schizofrenii.

If you have been prescribed amoxicillin price watsons amoxicillin price watsons amoxicillin price watsons or if you have already been given amoxicillin price watsons amoxicillin price watsons, your amoxicillin price watsons amoxicillin price watsons doctor should write you a prescription for amoxicillin price watsons. We Edewecht do not have any data with either of these groups that can give us a fair look at safety, but there has been no increase in the death rate from any group. The tablets that contain the most potassium in them are opti-klear, klear and vigrx.

In addition to that, you should make sure that it is safe to use. Sildenafil 25mg 25 mgsildenafil 50mg kamagra tablets kamagra oral jelly for sale propecia 1mg preis sildenafil citrate price. We only need to do and have what we want or need to do.

Aby stwierdzić u kogoś schizotypowe zaburzenie osobowości, osoba ta spełnić musi przynajmniej trzy poniższe kryteria (według ICD-10 są to zaburzenia o kodzie F21):

  • niedostosowany lub ograniczony afekt
  • niezwykłe, ekscentryczne, dziwaczne zachowanie lub wygląd
  • słaby kontakt z innymi oraz tendencja do wycofywania się
  • niezwykłe sądy lub myślenie magiczne, wpływające na zachowanie i niespójne z normami subkulturowymi
  • podejrzliwość lub nastawienie urojeniowe
  • ruminacje bez wewnętrznego oporu, często o treściach dysmorfobicznych, seksualnych lub agresywnych
  • niezwykłe spostrzeżenia zmysłowe, obejmujące iluzje cielesne lub inne, bądź depersonalizacja lub derealizacja
  • puste, drobiazgowe, metaforyczne, nadmiernie wypracowane lub często stereotypowe myślenie, przejawiające się dziwacznością wypowiedzi albo w inny sposób, bez wyraźniejszego rozkojarzenia
  • chwilowe, przemijające i zwykle występujące bez zewnętrznej przyczyny epizody quasi-psychotyczne z intensywnymi iluzjami, omamami słuchowymi lub innymi oraz z przekonaniami podobnymi do urojeń.

Osoby ze schifzotypowym zaburzeniem osobowości są postrzegane jako doświadczające poznawczych lub spostrzeżeniowych zniekształceń, które są niespójne z normami subkulturowymi, a także zawierają idee ksobne, somatyczne iluzje, a także doświadczenia telepatii i jasnowidztwa. Ich mowa często jest dziwaczna, idiosynkratyczna, drobiazgowa, metaforyczna, bądź też ogólnikowa. Krępują się w obecności innych i są odizolowane, nie mają wielu przyjaciół, z powodu izolacji, która jest wynikiem ich ekscentryczności, a także braku pragnienia relacji, będącego po części spowodowanego ich podejrzliwością wobec innych. Ich związki są związane z zachowaniem dystansu, mogą oni zrywać relacje z powodu społecznego niepokoju, a także paranoi. Są niedostosowane, lękliwe, a ich emocjonalność jest ograniczona albo niewłaściwa.

„Wielka Piątka” Costa i McCrae przedstawia hipotetyczny profil schizotypowego zaburzenia osobowości:

 

 

 

Wysoki Poziom Neurotyzmu

Chroniczne uczucia negatywne, włączając lęk, bojaźiwość, napięcie, drażliwość, gniew, przygnębienie, beznadziejność, winę, wstyd; trudność w hamowaniu impulsów, np. jedzenie, picie, wydawanie pieniędzy; irracjonalne przekonania, takie jak perfekcjonistyczne wymagania wobec siebie, nieuzasadniony pesymizm; nieuzasadnione somatyczne objawy; bezradność i zależność od innych w zakresie emocjonalnego wsparcia i podejmowania decyzji.
 

Niski Poziom Ekstrawersji

Społeczne izolowanie się, interpersonalna obojętność i brak sieci wsparcia; stępione uczucie; brak radości i ochoty do życia; niechęć do zaznaczania własnej osoby lub przyjmowania roli przywódcy, nawet po wyznaczeniu; społeczne zahamowanie i nieśmiałość.
 

 

Wysoki Poziom Otwartości

Zaabsorbowanie fantazjami i marzeniami; brak praktyczności; ekscentryczne myślenie; rozproszona tożsamość i zmienianie celów, na przykład dołączane do religijnych kultów; podatność na koszmary i stany zmienionej świadomości; społeczna buntowniczość i nonkonformizm, które mogą przeszkadzać w społecznym albo zawodowym rozwoju.
 

 

Niski Poziom Ugodowości

Cynizm i paranoidalne myślenie; niezdolność do zaufania nawet wobec przyjaciół i rodziny; kłótliwość, nadmierna skłonność do konfrontacji; eksploatowanie i manipulowanie; kłamstwa; w niegrzeczny i nierozważny sposób zraża przyjaciół, ograniczone wsparcie społeczne; brak szacunku dla społecznych konwencji może prowadzić do kłopotów z prawem; zawyżone, nadmiernie dobre samopoczucie; arogancja.
 

 

Wysoki Poziom Sumienności

Nastawienie na osiągnięcia: zatopienie w pracy (pracoholizm), może być przyczyną wyłączenia z rodziny, społecznych i osobistych zainteresowań; kompulsyjność przejawiająca się w nadmiernej czystości, schludności i koncentracji na szczegółach; sztywna samodyscyplina i niezdolność do stawiania sobie celów pobocznych i odprężenia się; brak spontaniczności; nadmierna skrupulatność w zakresie moralnym.

Badania prowadzone w celu zweryfikowania tych zaburzeń osobowości sugerują, że schizotypowe zaburzenie osobowości może być traktowane raczej jako wariant schizofrenii, a nie zaburzenie osobowości.

Opracowano na podstawie książki „Zaburzenia osobowości. Problemy diagnozy klinicznej” – L. Cierpiałkowska, E. Soroko, Wydawnictwo Naukowe Poznań 2017

Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030.

Logo Narodowego Instytutu Wolności

Dodaj komentarz