Autor: Tomasz Wojczak
Dziś, to jest w dniu 26 grudnia, katolicy obchodzą na całym świecie drugie ze Świąt Bożego Narodzenia. Tego dnia, w Kościele Rzymskim odprawiane są uroczystości służące upamiętnieniu świętego Szczepana.
W wiekach średnich święty Szczepan stał się patronem koni. Z tego powodu, od czasów karolińskich po dziś dzień, w niektórych regionach Europy i świata w dniu 26 grudnia święci się owies w wielu katolickich świątyniach. Ryt ten zazwyczaj interpretuje się, jako ważny element tradycji upamiętniających świętego Szczepana. Warto dodać, że w wielu miejscach w Europie nasi przodkowie żyjący w dawnych czasach w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia obsypywali się owsem. Zgodnie z ich wierzeniami rytuał ten miał zapewnić im obfitość chleba i urodzaj. We wschodnich regionach naszej ojczyzny, w tak zwane drugie święto przygotowywano powrósła ze słomy. Przedmiotami tymi następnie obwiązywano drzewka owocowe. Czynności tej towarzyszyły słowa: „Dam Ci złoty pas, daj mi jabłek raz”. Ten magiczny zwyczaj, miał także uzasadnienie praktyczne – gąsienice docierały bowiem z ziemi po pniach drzew tylko do wysokości na której umieszczono powrósła. Przedmioty te, następnie palono wiosną, wraz z gąsienicami.
Warto dodać, że zwyczajowo od dnia świętego Szczepana rozpoczynano kolędę!
Opracowałem na podstawie książki Ewy Ferenc, Polskie tradycje świąteczne, wydanej przez Księgarnię Świętego Wojciecha. Zdjęcie wykorzystane w nagłówku pochodzi ze strony dostępnej tutaj.