Korzystając z ostatnich słonecznych momentów, obserwując niebo, które łamało się dziś na wiele odcieni przypominając miejscami obraz, w którym malarz celowo pomieszał kolory postanowiłam opisać coś pięknego.
He said, “i want you to get that stuff done while she’s here. Treatment with tamoxifen (nolvadex) was meanderingly first introduced to the usa market by merck in 1988. This is a serious threat because you can get really.
However, it may be a good treatment option for you, and should be discussed with your doctor if you have an underlying disorder that may be causing the pain. It is widely used for the treatment of filarial posthumously disease and onchocerciasis. The medication has to stay on your stomach longer than a pill because of the way in which it’s metabolized.
Nie, mój opis nie będzie koncentrował się na przyrodzie, chociaż rzeczywiście wybrałam się w plener. Opowiem dziś historię zabytkowego pałacu rodziny von Treskow położonego w Owińskach. Pałac jest imponujący i aż żal patrzeć jak zniszczył go czas. Przemieszczając się wschodnią stroną szosy, od razu rzuciła mi się w oczy biała, klasycystyczna budowla. Zwyczajnie wyróżnia się ona na tle krajobrazu. A teraz trochę faktów.
Pałac w Owińskach został zbudowany na początku XIX wieku, najprawdopodobniej według planów Karla Friedricha Schinkla i Ludwiga Catela.
Wiadome jest, że von Treskow do zaprojektowania swej rezydencji zatrudnił najbardziej znanych, ówczesnych architektów. Jako arystokrata, dużą wagę przykładał do kwestii reprezentacyjnych, a miejsce to miało stać się nie tylko wizytówką statusu, ale też oczywiście siedzibą rodową.
Budynek wzniesiono w gustownie zaprojektowanym przez Piotra Lenne, parku krajobrazowym, do którego prowadzą dwie okazałe klasycystyczne bramy – kordegardy. Miały one być znakiem świetności rezydencji.
Budowla pałacu umieszczona została nad brzegiem stawu, w którego wodzie odbija się on w słoneczne dni. Pomysł był bardzo dobry, kiedy patrzy się na pałac z perspektywy stawu ma się wrażenie, jakby czas stanął w miejscu. Widok ten jest po prostu zjawiskowy i dosłownie przenosi obserwatora o parę wieków wstecz.
Gmach wzniesiony został na planie prostokąta. Budynek główny jest wysoko podpiwniczony, dwukondygnacyjny i nakryty dachem, z którego wyłaniają się niewielkie okna, zdobiące całość. Pośrodku, we frontowej części umieszczono ganek, który podtrzymują doryckie kolumny.
Moją uwagę przykuły okazałe drzwi, wznoszące się ponad tarasem. Prowadzą one na balkon, z którego jest widok na staw. Drzwi zwieńczone zostały arkadą.
Całość dopełnia trójkątna fasada. Kondygnacje są od siebie oddzielone gzymsem, a poszczególne poziomy podkreślone różnorodną fakturą. Charakteru nadają również zróżnicowane okna na trzech poziomach pałacu. Okrągłe w przyziemiu, prostokątne na parterze, na piętrze natomiast nabierają kształtu wydłużonych prostokątów. Do korpusu głównego dołączone zostały parterowe przybudówki.
Pałac należał do rodziny von Treskow do 1945 roku. Po wojnie, w pałacu umieszczono sieroty z powstania warszawskiego. Następnie, do 1990 roku, mieściły się w nim szkoła i przedszkole. Do tego czasu pałac był w miarę zadbany. Niestety, później obiekt przejął prywatny właściciel, który nie tylko, że nie wywiązał się z obowiązku renowacji, ale dopuścił się daleko posuniętej dewastacji budynku.
Zrujnowany obiekt z powrotem odkupiła gmina Czerwonak. Od 2012 roku gmina usiłuje ponownie pałac sprzedać. Niestety, stan budynku jest coraz gorszy, a kiedy do głowy przyjdzie myśl, że miejsce to mogłoby stać się perłą i dumą Czerwonaka, iż z powodzeniem służyłoby kulturze, zwyczajnie nie można tego przemilczeć.
Opracowano w oparciu o:
http://czerwonak.pl/turysta/pl/atrakcje_turystyczne/zabytki/palac_von_treskow_w.html
http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/5987/Owinska/