Autor: Tomasz Wojczak
W minioną niedzielę rozpoczął się Adwent. Jest to szczególny czas dla wszystkich Katolików – w okresie tym osoby wierzące biorą udział w roratach i rekolekcjach często rezygnując z udziału w hucznych zabawach. Adwent to czas, w którym Kościół Katolicki rozpoczyna nowy rok liturgiczny. Dla wielu chrześcijan jest to czas refleksji i duchowego przygotowania na Boże Narodzenie – najpiękniejsze i najbardziej rodzinne święta obchodzone przez Kościół Rzymskokatolicki.
Adwent zawsze rozpoczyna się w pierwszą niedzielę po uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata, której obchody zamykają rok liturgiczny. Okres ten zwykle trwa od 23 do 28 dni – jego długość zależy od układu kalendarza. Słowo “adwent” pochodzi od łacińskiego terminu „adventus”. Słowo to oznacza przyjście lub przybycie. Jego semantyka nawiązuje do oczekiwania sług na powrót pana z dłuższej podróży. W starożytności słudzy nie zawsze potrafili dokładnie określić, kiedy osoba, której służą powróci do domu z podróży – z tego powodu musieli nieustannie być w stałej gotowości przez cały okres jej nieobecności. W trakcie Adwentu Kościół Rzymski wzywa wiernych właśnie do tego, czyli do pozostawania w czujnej gotowości na przyjście Chrystusa. Z tego powodu Adwent, to czas, który polega na duchowym przygotowaniu się na ponowne narodziny Zbawiciela.
Najważniejsze symbole związane z Adwentem to roratka, wieniec adwentowy i lampiony. Wszystkie te znaki związane są ze światłem. Roratka to świeca zapalana zawsze, w trakcie rorat – nabożeństw ku czci Maryi Panny. Świeca ta stawiana jest obok ołtarza. Jest ona symbolem Maryi, oczekującej na narodziny Pana Jezusa, który jest “prawdziwą światłością świata”. Roratka to biała lub jasnożółta świeca, którą obowiązuje się białą lub niebieską wstążką. Drugi z symboli Adwentu – wieniec z reguły stoi zwykle tuż przy ołtarzu. Na wieńcu adwentowym umieszcza się zawsze cztery świece, które oznaczają cztery adwentowe niedziele. Wieniec przygotowuje się najczęściej z gałązek sosny, które cechują się tym, że są długo zielone. Ma to symbolizować życie wieczne, które przynosi ludziom Mesjasz. Wieniec adwentowy zawsze jest okrągły. Jego kształt symbolizuje ziemię, wieczność, nieskończoność i jest znakiem Stworzyciela. Ważnym polem semantycznym omawianego przedmiotu jest również symbolika obejmująca jedność rodziny, która oczekuje na narodziny Pana Jezusa. Wieniec adwentowy można znaleźć nie tylko w świątyniach – jest to przedmiot spotykany w wielu katolickich domach, jako popularna dekoracja adwentowa. Trzeci ze wspomnianych symboli adwentowych to lampion. Przedmiot ten wierni zabierają ze sobą na roraty. Na początku tych nabożeństw w kościołach panuje mrok, który następnie rozświetlany jest przez blask adwentowych lampionów. Najczęściej, w trakcie mszy roratniej lampiony trzymane są przez dzieci, które trzymając je biorą udział w procesji w kierunku ołtarza, która prowadzona jest przez księdza i ministrantów. Lampion symbolizuje Mesjasza, a jego semantyka nawiązuje również do przypowieści o roztropnych pannach, które w świetle płonących lamp czekały na przyjście Chrystusa. Lampiony to nie tylko przedmioty, z którymi uczestniczymy w nabożeństwach roratnich. Niekiedy, w domach katolików lampiony służą za jedną z adwentowych dekoracji.
Tekst opracowano w oparciu o informacje dostępne tutaj, tutaj, tutaj i tutaj. Grafika wykorzystana w nagłówku pochodzi ze strony dostępnej tutaj.