Przejdź do treści

Dostępność poznańskiego Muzeum Etnograficznego

Zdjęcie, gmach poznańskiego Muzeum Etnograficznego

Znajdujące się w stolicy Wielkopolski Muzeum Etnograficzne jest  Oddziałem Muzeum Narodowego w Poznaniu. Siedziba placówki znajduje się w otoczonym pięknym parkiem budynku dawnej loży masońskiej przy ulicy Grobla 25. Postanowiłem zbadać dostępność tego miejsca dla osób o ograniczonej sprawności.

Dzięki zaangażowaniu Heleny Cichowicz i jej córki Wiesławy, postaci niezwykle zasłużonych dla Poznańskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego w dniu 28 grudnia 1911 r. otwarto w Poznaniu pierwszą wystawę etnograficzną w  siedzibie Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Z tą wystawą wiążą się początki poznańskiego Muzeum. Eksponaty prezentowane w trakcie tego wydarzenia już roku 1920 przekazano Muzeum Wielkopolskiemu. W ramach tej placówki utworzono Dział Ludoznawczy imienia Heleny i Wiesławy Cichowicz. Pierwszą ekspozycję zbiorów etnograficznych otwarto w maju 1921 roku. Po wojnie w ramach Muzeum Wielkopolskiego, które później przemianowano na Muzeum Narodowe w Poznaniu utworzono Dział Kultury i Sztuki Ludowej.  W 1962 roku Dział ten przekształcono na Oddział poznańskiego Muzeum Narodowego i nadano mu nową siedzibę, w której funkcjonuje do dziś. Muzeum Etnograficzne swą dzisiejszą nazwę uzyskało w 1974 roku. Placówka ta gromadzi zbiory ludoznawcze i prezentuje je na licznych wystawach czasowych. Ekspozycje te przybliżają  zagadnienia związane z polską kulturą ludową, kulturą Wielkopolski oraz ziem odległych od Polski i egzotycznych.

W pobliżu poznańskiego Muzeum Etnograficznego brakuje miejsca parkingowego dla osób z niepełnosprawnościami. Placówka otoczona jest przepięknym parkiem o typowo barokowych założeniach, z zachowanym starodrzewem. W centrum  przylegającego do Muzeum terenu zielonego znajduje się zabytkowa siedemnastowieczna studzienka. Wchodząc do parku osoby z niepełnosprawnościami napotkają pierwszą barierę – są nią schody. Druga z nich czeka na  osoby poruszające się na wózkach przy samym wejściu do muzealnego gmachu. Ponownie są to schody. Sympatyczni pracownicy Muzeum pomogą każdej osobie z niepełnosprawnościami w zwiedzaniu wystaw na wszystkich piętrach Muzeum. Wózkowicze i inne osoby z dysfunkcjami narządów ruchu mają dyspozycji wygodną windę. W placówce nie tłumacza Polskiego Języka Migowego.

Poznańskie Muzeum Etnograficzne to pięknie położone miejsce w samym centrum stolicy Wielkopolski. Jest ono częściowo dostępne dla osób z niepełnosprawnościami. Osobiście radziłbym im wybierać się do tego niezwykle interesującego miejsca w towarzystwie osób w pełni sprawnych. W skali 1 do 5 oceniam dostępność Muzeum na 3.

Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030.

Logo Narodowego Instytutu Wolności

Dodaj komentarz