Przejdź do treści

Niepełnosprawność i aktorstwo? Netflix stawia na inkluzję i.. wiarygodność

Grafika promująca nowy serial Netflixa pt. „Światło, którego nie widać”

„Światło, którego nie widać” – to powieść autorstwa Anthony’ego Doerra nagrodzona Pulitzerem. Obecnie trwają prace nad przeniesieniem fabuły na ekran. Chętnych aktorek, chcących wcielić się w rolę niewidomej bohaterki nowego serialu Netflixa były niemalże tysiące.

Ostatecznie główną postać w produkcji zagra Aria Mia Loberti – studentka z niepełnosprawnością wzroku, niemająca na swoim koncie żadnego doświadczenia w filmie czy choćby teatrze.

Decyzję twórców serialu chwalą organizacje związane z walką o prawa osób z niepełnosprawnościami.

Marie-Laure mieszka wraz z ojcem w Paryżu. Jako sześciolatka traci wzrok i odtąd uczy się poznawać świat przez dotyk i słuch. Pięćset kilometrów na północny-wschód od Paryża w Zagłębiu Ruhry mieszka Werner Pfennig, który jako mały chłopiec stracił rodziców. Podczas jednej z zabaw Werner znajduje zepsute radio, naprawia je i wkrótce staje się ekspertem w budowaniu i naprawianiu radioodbiorników. Odtąd Werner poznaje świat, słuchając radia. Kiedy hitlerowcy wkraczają do Paryża, dwunastoletnia Marie-Laure i jej ojciec uciekają do miasteczka Saint-Malo w Bretanii. Werner Pfennig trafia tam kilka lat później. Służy w elitarnym oddziale żołnierzy, który zajmuje się namierzaniem wrogich transmisji radiowych. Podczas nalotu aliantów na Saint-Malo losy tej dwójki splatają się” – tak w wielkim skrócie prezentuje się fabuła przyszłego serialu.

Jury odpowiedzialne za castingi było pod dużym wrażeniem talentu młodej dziewczyny, a producenci i twórcy platformy Netflix udowodnili, że niepełnosprawność nie przekreśla marzeń o aktorstwie.

Z pewnością wybór jest słuszny i wpłynie na szczerość planowanej produkcji. Rola nie jest wówczas kamuflażem ani naśladownictwem, a prawdziwym dziełem sztuki, które przyciąga wiarygodnością.

Aria Mia Loberti nie chce jednak na stałe związywać się z aktorstwem. W tym roku uzyskała tytuł magistra retoryki starożytnej na Uniwersytecie Londyńskim, a następnie została doktorantką retoryki na uniwersytecie Penn State w Pensylwanii.

Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030.
Logo Narodowego Instytutu Wolności

Dodaj komentarz