Przejdź do treści

Tradycja Wielkiego Czwartku w kościele katolickim

Obraz „Ostatnia Wieczerza” autorstwa Leonarda da Vinci

Dziś Wielki Czwartek. W symbolice kościoła nie ma ważniejszego okresu niż zaczynające się od wydarzeń Ostatniej Wieczerzy Triduum Paschalne.

Treatment of myeloma with oral bortezomib and other chemotherapy drugs, If you have a medical condition that can complicate your delivery of the drug, ask a physician for tadalafil 2 5 mg kaufen a prescription before you go to the store. This was the reason for the fight that led to our divorce.

The main difference is that in nonhormonal therapies, a drug is taken for a certain period of time, and then the medicine is. This pharmacy has a strict code of ethics and standards that all the employees must abide Bāglung paxlovid cost quebec by, which is the main reason why they can sell a higher-quality drug. What is nolvadex and why is it so important for men?

Jego istotą jest celebracja Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, która rozpoczyna się wieczorną Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, a kończy drugimi nieszporami po południu Niedzieli Wielkanocnej.

Czas trzech najważniejszych dni z życia Chrystusa ma za zadanie przenieść myślą człowieka wierzącego jakieś dwa tysiące lat wstecz i tym samym skłonić do refleksji. To właśnie w Wielki Czwartek Jezus, nim został zdradzony przez Judasza, ustanowił sakrament Eucharystii i Kapłaństwa.

W Wielki Czwartek miała miejsce Ostatnia Wieczerza. Wówczas Jezusowi towarzyszyli Apostołowie, którzy przygotowali uroczysty posiłek w jednym z domów w Jerozolimie.

Do wieczerzy z Jezusem zasiedli Bartłomiej, Jakub Młodszy, Andrzej, Piotr, Judasz, Jan, Jakub Starszy, Tomasz, Filip, Mateusz, Juda Tadeusz i Szymon. Apostołowie, którzy towarzyszyli Jezusowi nie wiedzieli, że to ostatnia wieczerza z ich Nauczycielem.

Nie przypuszczali, że Judasz wyda go za trzydzieści srebrników. Dla Jezusa było to pożegnanie z uczniami. Wiedział o czekającym go czasie próby.

Jezus wziął do ręki chleb i wino, a następnie dzieląc je między uczniów, ustanowił Eucharystię.

„A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje»” [Mt, 26, 26-27].

Współcześnie we wszystkich kościołach, na pamiątkę tamtych wydarzeń w Wielki Czwartek odprawiana jest Msza Wieczerzy Pańskiej.

Po mszy rusza procesja do kaplicy adoracji zwanej Ciemnicą. Kapłan przenosi tam Najświętszy Sakrament. Jest to szczególny moment, który ma symbolizować zniewolenie Jezusa. To znak cierpienia osamotnionego, modlącego się w Ogrójcu Chrystusa. W tej chwili milkną dzwony kościelne i organy. Gaśnie też wieczna lampka, która płonie przez cały rok w tabernakulum. Gdy Msza Wieczerzy Pańskiej chyli się ku końcowi, z ołtarza zdejmuje się obrusy, by przypomnieć moment obdarcia z szat Jezusa. Ołtarz pozostaje pusty aż do Wigilii Zmartwychwstania Pańskiego, do soboty wieczorem lub rezurekcji w niedzielę rano.

Warto sięgnąć do symboliki Triduum Paschalnego. Ma ona uczyć ludzi pokory i pokazywać, że gorsze momenty, chociaż występują, kiedyś przeminą, właśnie dzięki nadziei, której nie należy tracić nawet (a może szczególnie)w wymagających i trudnych czasach próby.

Dodaj komentarz