Jutro, 22 października obchodzimy Światowy Dzień Osób Jąkających się.
Święto to obchodzone jest od 1998 roku. Ustanowione zostało na V Światowym Kongresie Osób Jąkających się, który odbył się wówczas w Johannesburgu w Republice Południowej Afryki. Obchody tego Dnia mają na celu uświadomić społeczeństwu temat częstości i złożoności problemu, jakim jest jąkanie.
Na całym świecie liczba osób, które jąkają się, wynosi 60 milionów. Nie są one często dobrze przyjmowane przez społeczeństwo – spotykają się z odrzuceniem, przez co czują się wyalienowane, a czasem nawet popadają w depresję.
Czym właściwie jest jąkanie? To zaburzenie płynności mowy. Ujawnia się zazwyczaj w dzieciństwie, między 4 a 8 rokiem życia. Przypadłość ta ma różny charakter. Pierwsze objawy, jakie wykazują osoby dotknięte jąkaniem, to najczęściej powtarzanie sylab i przeciąganie dźwięków. Mowa osób z tym zaburzeniem charakteryzuje się również zawahaniami, potknięciami, napięciami mięśniowymi, a niekiedy nagłymi ruchami, zwanymi tikami. Objawy te mogą utrudniać porozumiewanie się w grupie i prowadzić do zaburzeń emocjonalno-społecznych.
Jąkanie nie jest chorobą. Klasyfikowane jest jako zespół wielu różnorakich symptomów. Istnieje wiele metod terapii. Charakteryzują się one różnym stopniem skuteczności i trwałości.
Decyzję o ustaleniu sposobu leczenia powinien podjąć logopeda. Niezbędna w doborze odpowiedniej terapii może okazać się opinia psychologa. Pamiętać należy, że dziecku dotkniętemu tą przypadłością powinni służyć pomocą także rodzice.
Opracowano na podstawie 22 października przypada Światowy Dzień Osób Jąkających się (nfz-rzeszow.pl)