W lipcu 2019 r. weszły w życie nowe przepisy w związku z którymi szpital nie ma prawa pobierać opłaty za pobyt opiekuna dziecka, a także osoby niepełnosprawnej w stopniu znacznym.
Pacjenci małoletni i niepełnosprawni mogą skorzystać z opcji dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanej przez ich reprezentanta ustawowego lub opiekuna faktycznego.
Od lipca pobyt opiekuna przy dziecku lub osobie niepełnosprawnej jest bezpłatny.
Zgodnie z aktualnymi przepisami placówki lecznicze nie mają prawa do pobierania opłat od rodziców lub opiekunów za zostanie z dzieckiem albo osobą z niepełnosprawnością w stopniu znacznym w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym.
6 czerwca 2019 r. Prezydent złożył podpis przy nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
Doprecyzowanie przepisów ustawy pozwoliło na rozszerzenie prawa pacjenta do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej, które dotychczas dotyczyło jedynie pacjentek w warunkach ciąży, porodu i połogu.
W wyniku tej zmiany przepisów prawem do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej zostali objęci pacjenci małoletni albo legitymujący się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Ustawa ta określa również, że przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną, w podmiocie leczniczym, nad pacjentami małoletnimi albo posiadającymi orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności rozumie się prawo do pobytu wraz z nimi przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego.
Wprowadzony nowelizacją brak możliwości pobierania opłat od rodziców lub opiekunów przez szpitale odpowiada potrzebie usystematyzowania zasad, które były dotychczas interpretowane na wiele różnych sposobów. Opłaty nie były generalnie duże, mimo to w sytuacji konieczności dłuższego pobytu rodziców lub opiekunów w szpitalu przy dziecku lub osobie z niepełnosprawnością, suma stawała się wysokim obciążeniem dla rodzinnego budżetu.
Ze względu na rosnące z upływem czasu koszty mogło to być również powodem rezygnacji z możliwości pobytu, który ogólnie bywa oceniany jako sprzyjający dla pacjenta.
– Pobyt w szpitalu wiąże się z dużym stresem i wysiłkiem, które to z pewnością mają negatywny wpływ na proces leczenia, dlatego obecność opiekuna, najczęściej bliskiej osoby, jest nieocenionym wsparciem – komentuje prezes Zarządu PFRON Marlena Maląg.
Podkreśla ona również możliwość skorzystania z dofinansowania pobytu osób niepełnosprawnych i ich opiekunów na turnusach rehabilitacyjnych, które można uzyskać z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
– Turnusy rehabilitacyjne dofinansowane przez Fundusz można uznać za kolejny po rehabilitacji leczniczej etap na drodze do podniesienia kondycji. W odróżnieniu od pobytów sanatoryjnych NFZ, które koncentrują się na rehabilitacji leczniczej osób indywidualnych, na turnusach znaczącą wagę przykłada się do aktywności społecznej i zorganizowanych działań grupowych. Mają one niezwykle pozytywny wpływ na powrót do aktywności po przebytym leczeniu – dodaje Marlena Maląg, Prezes PFRON.
„Turnusy rehabilitacyjne odbywają się w grupach zorganizowanych liczących nie mniej niż 20 uczestników o podobnych potrzebach w zakresie rehabilitacji ze względu na rodzaj niepełnosprawności. Trwają co najmniej 14 dni. Każda grupa turnusowa ma opracowany program rehabilitacji odpowiedni do schorzeń uczestników realizowany przy udziale kadry specjalistów. Pobyt na turnusie rehabilitacyjnym mobilizuje do kontaktów z otoczeniem i do samodzielnego funkcjonowania oraz pobudza rozwój osobisty” – czytamy na portalu www.infor.pl.
Turnus może odbywać się w formie stacjonarnej lub niestacjonarnej. Wnioski o dofinansowanie składa się w Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie, które rozpatrują je w terminie do 30 dni.
Przy decydowaniu o przyznaniu osobie niepełnosprawnej dofinansowania brane są pod uwagę między innymi stopień i rodzaj niepełnosprawności wnioskodawcy, kryterium dochodowe osoby niepełnosprawnej ubiegającej się o dofinansowanie.
Co więcej, osoba z niepełnosprawnością może ubiegać się o dofinansowanie pod warunkiem, że została skierowana na turnus rehabilitacyjny na wniosek lekarza, pod którego opieką się znajduje, a w roku, w którym stara się o dofinansowanie, nie uzyskała na ten cel dofinansowania ze środków PFRON.
– Pierwszeństwo w uzyskaniu dofinansowania mają osoby niepełnosprawne, które posiadają orzeczenia w znacznym i umiarkowanym stopniu niepełnosprawności albo równoważne, osoby niepełnosprawne w wieku do 16 lat albo w wieku do 24 lat uczące się i niepracujące bez względu na stopień niepełnosprawności. Uzyskanie dofinansowania w danym roku nie wyklucza uzyskania dofinansowania w roku następnym – podsumowuje Minister Marlena Maląg.
Wysokość dofinansowania wynosi od 20 proc. przeciętnego wynagrodzenia dla osoby niepełnosprawnej zatrudnionej w zakładzie pracy chronionej, niezależnie od posiadanego stopnia niepełnosprawności oraz dla opiekuna osoby niepełnosprawnej do 30 proc. przeciętnego wynagrodzenia dla osoby niepełnosprawnej ze znacznym stopniem niepełnosprawności, osoby niepełnosprawnej w wieku do 16 roku życia oraz osoby niepełnosprawnej w wieku 16-24 lat uczącej się i niepracującej, bez względu na stopień niepełnosprawności.
Więcej informacji udzielą pracownicy Powiatowych Centrów Pomocy Rodzinie.